Terug

Co-creating the City: ‘Hoe krijgen we iedereen aan tafel?’

Hoe laat je iedereen meedoen bij het co-creëren van je stad? Die vraag stond centraal bij de drukbezochte conferentie ‘Co-Creating the City’ en het antwoord erop was niet eenduidig. Verschillende visies uit verschillende achtergronden maakten duidelijk dat participatie geen vanzelfsprekende zaak is. Een impressie.

“Een stad bestaat uit zo veel verschillende gemeenschappen”, stelde spreker Toni L. Griffin (‘Design for a Just City’). “De vraag is hoe je iedereen uit de gemeenschappen aan tafel krijgt. En vervolgens hoe je die verschillende gemeenschappen aan dezelfde tafel krijgt.”

Echte participatie
Wat haar betreft is het essentieel dat iedereen aan die tafel dezelfde kansen krijgt – dus is uitgerust met de juiste gereedschappen (vaardigheden, kennis en expertise) en dat ieders belangen evenveel gewicht in de schaal leggen. Van groot belang daarbij is dat juist instituties en overheden een diverse afspiegeling zijn van de gemeenschap.

José Mariá Becerra González (Department of inclusion City of Madrid) vertelde hoe in Madrid alles wordt gedaan om bij het opzetten van het burgerplatform decide.madrid.es dat wordt gebruikt om burgers te laten meebeslissen – een nieuwe participatiekloof te vermijden. Er is veel geïnvesteerd in het betrekken van alle burgers, door verschillende manieren van communicatie: zowel digitaal als op papier (met brochures in verschillende talen) en fysiek (met stembussen op straat en persoonlijke gesprekken). “Zo krijg je echte participatie: meer dan vijftig procent heeft gestemd, waaronder veel oudere mensen en immigranten.”

Brug
In Athene en Sao Paulo ontwikkelen gemeenschappen zich vanuit de burgers zelf. Elena Papalabrou (Speciale adviseur voor de burgemeester van Athene) vertelde hoe aanvankelijk illegale initiatieven een officieel platform kregen – inmiddels zijn in de stad 3200 verschillende burgerinitiatieven in kaart gebracht, samengebracht en zijn een aantal ervan geïncorporeerd in overheidsbeleid.  Marcella Arrruda (Instituto A Cidade Precisa de Você, LabGov São Paulo) schetste hoe in de stad communities bij elkaar worden gebracht, waarbij een soort schaduw-economie ontstaat. “Het is nog wel moeilijk een brug te slaan naar de publieke sector; het ontbreekt vaak nog aan erkenning en legitimiteit.”

Catherine Veyrat-Durebex (Project officer, Nantes), liet zien hoe dat op een goede manier kan: in Nantes, geleid door de eerste vrouwelijk burgemeester, heeft de gemeente besloten in constante dialoog te zijn met burgers en maatschappelijke initiatieven, en die ook te ondersteunen. Een voorbeeld ervan is het stadsbrede debat over energietransitie, waar liefst 53 duizend burgers actieve bijdragen aan leverden. “De gemeente heeft de plicht voorwaarden te scheppen voor mensen om zichzelf te uiten en in actie te komen.”

Verdere lessen: 
Gordon Douglas (Assistent Professor Urban Planning, San José State University): “Wees je je als creatieve, witte voorhoede bewust van je eigen sociale privileges en vraag jezelf wie uiteindelijk echt profiteert van je initiatieven.”

Jerry Afriyie (Oprichter Nederland wordt Beter, Amsterdam): “Mensen die de wereld willen redden moeten zich afvragen of ze de juiste persoon ervoor zijn, of dat ze misschien zichzelf eerst moeten redden.”

Charles Landry (Auteur ‘Creative Bureaucracy’): ” Participatie gaat meer over toegankelijkheid dan over eigenaarschap.”

Karl-Filip Coenegrachts (Strategisch Coordinator Gent): “De gemeente moet netwerken in de stad creëren en binnen de organisatie zelf iedereen betrekken en overtuigen van het belang.”

Rui Franco (Lissabon): “Inventariseer gemeenschappen, ondersteun ze en laat ze groeien, zet sociaal belang boven winst, laat de verantwoordelijkheid bij de gemeenschap, promoot het succes, maak gebruik van Europese budgetten.”

Sheila Foster (Professor Law and Public Policy, University of Georgetown): “De manier van leiding geven is essentieel: we moeten weg van een gecentraliseerd naar een distributief systeem.”

Foto’s: Alisa Moshkunova